Μόλις διάβασα την συνέντευξη των Metro Decay, την οποία δεν είχα διαβάσει ολόκληρη την τελευταία φορά, διότι δεν χωρούσε ολόκληρη στις σελίδες ενός περιοδικού. Το μόνο που έχω να πώ είναι ότι ακόμα ψάχνω το album σε βινύλιο και ακόμα την λατρεύω αυτήν την μπάντα και θα εξακολουθώ να τους λατρεύω για πολύ καιρό ακόμα. Όταν διάβασα όλη την συνέντευξη ανατρίχιασα πατόκορφα, ίσως να ήταν που ξαναθυμήθηκα την πρώτη φόρα που άκουσα την μεγαλειώδη κομματάρα ''Το πάγωμα του πάθους'' από το δίσκο ''Υπέρβαση'' σε ηλικία 18 χρονών, ίσως να ήταν αυτό το συνιθησμένο ρίγος που με πιάνει κάθε φορά που διαβάζω ή μιλάω με φίλους γι'αυτούς, ίσως να είναι αυτή η ενέργεια γύρω από το όνομά τους, ίσως να είναι ο τρόπος με τον οποίο μιλάνε για την πραγματικότητα γύρω τους, ο οποίος είναι και ο πλέον σωστός... πραγματικά δεν ξέρω. Ένα πράγμα όμως ξέρω, όταν τους πρωτοάκουσα τρελάθηκα από αυτόν τον dark ήχο που έφτανε στα αυτιά μου τόσο γλυκός, θα τους λατρεύω για εκείνες τις στιγμές που με φίλους ακούγαμε όλο το δίσκο στο γαμημένο το ipod, ανεκτίμητες στιγμές οι οποίες συνεπάγονται σε ώρες ατελείωτης ακρόασης του album που ονομάζεται '' Υπέρβαση '' . Είμαστε λίγοι οι θαυμαστές, αλλά αυτοί οι λίγοι σας λατρεύουμε.
no soul in the discos, no rock in the clubs...and the city joys.
3.6.11
Metro Decay: Uncut Συνέντευξη
Μόλις διάβασα την συνέντευξη των Metro Decay, την οποία δεν είχα διαβάσει ολόκληρη την τελευταία φορά, διότι δεν χωρούσε ολόκληρη στις σελίδες ενός περιοδικού. Το μόνο που έχω να πώ είναι ότι ακόμα ψάχνω το album σε βινύλιο και ακόμα την λατρεύω αυτήν την μπάντα και θα εξακολουθώ να τους λατρεύω για πολύ καιρό ακόμα. Όταν διάβασα όλη την συνέντευξη ανατρίχιασα πατόκορφα, ίσως να ήταν που ξαναθυμήθηκα την πρώτη φόρα που άκουσα την μεγαλειώδη κομματάρα ''Το πάγωμα του πάθους'' από το δίσκο ''Υπέρβαση'' σε ηλικία 18 χρονών, ίσως να ήταν αυτό το συνιθησμένο ρίγος που με πιάνει κάθε φορά που διαβάζω ή μιλάω με φίλους γι'αυτούς, ίσως να είναι αυτή η ενέργεια γύρω από το όνομά τους, ίσως να είναι ο τρόπος με τον οποίο μιλάνε για την πραγματικότητα γύρω τους, ο οποίος είναι και ο πλέον σωστός... πραγματικά δεν ξέρω. Ένα πράγμα όμως ξέρω, όταν τους πρωτοάκουσα τρελάθηκα από αυτόν τον dark ήχο που έφτανε στα αυτιά μου τόσο γλυκός, θα τους λατρεύω για εκείνες τις στιγμές που με φίλους ακούγαμε όλο το δίσκο στο γαμημένο το ipod, ανεκτίμητες στιγμές οι οποίες συνεπάγονται σε ώρες ατελείωτης ακρόασης του album που ονομάζεται '' Υπέρβαση '' . Είμαστε λίγοι οι θαυμαστές, αλλά αυτοί οι λίγοι σας λατρεύουμε.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment