Εχθές παρακολουθούσα ένα παλιό επεισόδιο από την εκπομπή του Ιαν Σβενόνιους ΣΟΦΤ ΦΟΚΟΥΣ με καλεσμένο τον Στιβ Αλμπίνι, τον τρισμέγιστο μουσικό παραγωγό του Σικάγο.
Μέσα από αυτό το τρομερό διάλογο αυτών των δύο παρανοικών καλλιτεχνών , τον οποίο εβλεπα και άκουγα για πρωτη φορά(για λόγους τους οποίους δεν θυμάμαι, προφανώς θα μαλακιζόμουν άγρια εκείνες τις μέρες) με έκανε να νιώσω πολύ όμορφα, θυμήθηκα πολλές ωραίες στιγμές από το παρελθόν και αναμνήσεις από συναυλίες, που έσκασαν απότομα σαν βόμβες μέσα στην κεφάλα μου! Μετά από οοοολα αυτά άκουσα και αυτή τη δισκάρα που ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
Δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη μέσα μου εκείνη τη στιγμή, αλλά αυτός ο νόστος με ταρακουνίσε λιγάκι και με ξάφνιασε με έκανε να σηκωθώ και να λικνιστώ στους ρυθμούς των Shellac ,των Rapeman, των Big Black !Δεν ξέρω γιατί ένιωσα έτσι, γούσταρα πολύ πάντως!
Ίσως να φταίει που τις τελευταίες μέρες, ακούω μελωδίες του καναπέ, ποιός ξέρει ! ! ! !
No comments:
Post a Comment