Την προηγούμενη Πέμπτη πήρα το κουρασμένο μου κορμί γεμάτο στις τοξίνες και αποφάσισα να πάω να δώ τους Sic Alps στο six d.o.g.s. , με τους δικούς μας Bazooka να ανοίγουν το λάιβ. Να σας πώ την αλήθεια, μεγαλύτερη εντύπωση μου έκαναν οι Bazooka που ήταν και η 4η φορά που τους είδα ζωντανά, παρά οι αμερικάνοι. Δεν πρόλαβα να δώ όλη την ιεροτελεστία των φίλτατων lo-fi/grunge-punk ελλήνων, αλλά επειδή τους έχω ξαναδεί, ξέρω ότι δεν αστειεύονται στα λάιβ τους, πάντα αφήνουν ευχαριστημένο το αδηφάγο ελληνικό κοινό. Είναι μεγάλη μπάντα οι Bazooka και τους λατρεύω. Ο κυριότερος λόγος που πήγα όμως, ήταν για να δώ τους Sic Alps, οι οποίοι δεν μου άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις, ωραία μπάντα δε λέω, αλλά από ότι φαίνετε, στα λάιβ τους δεν ξεσηκώνουν τόσο κόσμο όσο περίμενα, από την αρχή μέχρι και το τέλος της συναυλίας ήταν λές και έπαιξαν το ίδιο κομμάτι, κρίμα!Αφού λοιπόν έχω κατσουφιάσει και θέλω να φύγω τρέχοντας από το six d.o.g.s. , φτάνει στα αυτιά μου μια πληροφορία, που άλλαξε τη διάθεσή μου ακαριαία. Μαθαίνω λοιπόν, ότι στο Κ44 βρίσκεται ο Daedalus και ετοιμάζεται να παρτάρει με το monome και δίχως δεύτερη σκέψη τρέχω προς τα εκεί για να εκπληρώσω της ανάγκες του κουρασμένου μου κορμιού, θέτοντάς το σε ένα τρελό χορό!
Φανταστικός ο Daedalus, χαμογελαστός και πάντα σε φανταστική διάθεση. Με το που φτάνω λοιπόν στο Κ44, λικνίζομαι στους Baroque-ηλεκτρονικούς-instramental hip hop ρυθμούς του Καλιφορνικέζου παραγωγού από την Brainfeeder και όλα κυλάνε άψογα. Φανταστικά τα sets του, κατάφερε να ανεβάσει τη διάθεση μου από το ναδίρ στο ζενίθ, μεγάλο αλάνι, με λίγα λόγια μου έσωσε τη βραδιά!
No comments:
Post a Comment